segunda-feira, 1 de maio de 2017

Trabalho do Instituto Bíblico Pietista sobre arqueologia


Arqueologia Bíblica

A arqueologia bíblica é um ramo da arqueologia especializado em estudos dos restos materiais relacionados direta ou indiretamente com os relatos bíblicos e com a história das religiões judaica e cristã. A região mais estudada pela arqueologia bíblica, na pesquisa ocidental, é a denominada Terra Santa, localizada no Médio Oriente. É uma disciplina que ao se ocupar na recuperação e investigação científica dos restos materiais das culturas encontradas na Bíblia, visa iluminar os períodos e descrições da Bíblia. Usa-se como base de tempo, um amplo período entre o ano 2000 a. C. a 100 d.C. Outros preferem chamar a arqueologia bíblica de arqueologia da Palestina, referindo-se aos territórios situados ao leste e oeste do Rio Jordão. Esta designação expressa o fato da arqueologia bíblica estar especificamente circunscrita aos territórios que serviram de cenário aos relatos bíblicos.  
Os principais elementos desta ciência arqueológica são, em sua maioria, referências teológicas e religiosas, sendo considerada uma ciência em toda sua dimensão metodológica. Assim como se dá com os registros históricos de outras civilizações, os manuscritos descobertos devem ser comparados com outras sociedades contemporâneas da Europa, Mesopotâmia e África.
As técnicas científicas empregadas são as mesmas da arqueologia em geral, com escavações e datação radiométrica, entre outras. Em contraste, a arqueologia do antigo Médio Oriente é menos ampla e generalizada, tratando simplesmente do Antigo Oriente sem tentar estabelecer uma relação específica entre as descobertas e a Bíblia.
A função da arqueologia bíblica não é confirmar ou desmentir os eventos bíblicos, nem pretende influenciar determinadas doutrinas teológicas, tal como a da salvação, apesar de que esse particular acabar se evidenciando na prática. Na teoria o propósito era limita-se ao plano científico e não entrar no terreno da fé. Mas no final das contas alguns resultados da arqueologia bíblica podem e têm contribuído para:
a) Aumentar o conhecimento sobre alguns dados históricos descritos nos relatos bíblicos envolvendo governantes, personagens, batalhas e cidades.
b) Descrever alguns detalhes concretos referidos nos livros bíblicos tais como o túnel de Ezequias, a piscina de Siloé, o Gólgota entre outros.
c) Fornecer dados que prestam uma ajuda fundamental aos estudos exegéticos da Bíblia.
Assim como todas as ciências, a arqueologia, no seu ramo de pesquisas bíblicas tem suas próprias especificações assim como seu trabalho interdisciplinar. A arqueologia bíblica tem como prioridade, o trabalho de equipe com disciplinas como a antropologia, a geologia e outras ciências que permitem ter-se uma ideia do mundo antigo. Outras disciplinas como a filosofia, a teologia, a exegese, a hermenêutica, servem-se dos resultados científicos da arqueologia.
Por exemplo, algumas vezes a Bíblia utiliza uma linguagem simbólica, menção que pertence ao plano estritamente teológico, e não necessariamente verificável. No entanto, a maioria das passagens bíblicas precisa ser verificável, e graças à arqueologia, tem-se achado uma explicação concreta para estas. Por exemplo, junto com estudos de outros arqueólogos, em 1981 o professor John J. Bimson examinou a questão da destruição dos muros de Jericó. Atualmente, sabe-se, que o relato bíblico mencionado no livro de Josué sobre a destruição de Jericó e a imigração israelita à Terra Prometida coincide com os estudos arqueológicos das ruínas escavadas, que puderam ser datadas ao mesmo período mencionada na Bíblia, em meados do século XV a.C..

Alguns achados arqueológicos relevantes recentes são:
a) A descoberta da Estela de Tel Dan em 1993: Trata-se duma pedra de basalto escuro que menciona a “casa de Davi”, com a inscrição BYTDWD (byt: casa, dwd: David). Esse achado foi importante porque é uma menção do Rei da Davi fora da Bíblia. Muitos julgavam que o famoso rei judeu era uma lenda judaica porque só estava mencionada na Bíblia.

b) Já em 1996 foi descoberta a inscrição de Ecrom (Tel Mikné) contendo o nome da cidade de Ecrom e uma lista dos seus reis.

c) Em 1998 foi descoberta a sinagoga de Jericó datada do ano 75 a.C. (Ehud Netzer).
d) Em 2001 foi descoberta a Estela de Joás, rei de Judá.
e) Em 2002 a urna de Tiago, objeto de polêmica desde o seu descobrimento, após muita batalha judicial, de muitas análises e pareceres dos especialistas, foi finalmente reconhecida como legítima (o “Tiago” é identificado como sendo Tiago, irmão de Jesus). Inspirou até o filme “O corpo” com Antônio Banderas.
f) Em 2007 foi encontrado o túmulo de Herodes.

A arqueologia e os manuscritos da Bíblia.
Segundo Jesus em Mt 24.2 todas aquelas construções que os discípulos se admiraram iriam ser totalmente destruídas, nas palavras dele: “não ficaria pedra sobre pedra que não fosse derribada”. Por isso entendo que quase nada das épocas bíblicas chegaram a nossos dias, além disso, é sabido por todos que as terras bíblicas foram muito visadas por todos os povos depois da diáspora judaica, de modo que aquilo de original do período bíblico que não foi destruído acabou por ser violado por aqueles que construíram outras edificações sobre os lugares citados pela Bíblia. Por outro lado em matéria de documentos bíblicos como papiros e pergaminhos a abundância é incomparável, o que de certa forma também está confirmado pelas palavras proféticas de Jesus que disse que passariam o céu e a terra, mas suas palavras não passariam, por isso que a papirologia tem uma relação especial com a arqueologia em geral, sendo uma das maiores autoridades em terreno bíblico. Dentre alguns dos achados de manuscritos muito úteis à arqueologia podemos listar:

a) O Papiro Chester Beatty foi descoberto por A. Chester Beatty, que comprou fragmentos de 12 manuscritos de papiro de um negociante egípcio por volta de 1930. Esses manuscritos compreendem sete do Antigo Testamento, três do Novo (P45, P46 e P47) e dois de outros livros cristãos, e encontram-se no Museu Beatty, em Dublim. O P45 consiste em 30 folhas de um códice que em sua origem continha os quatro evangelhos e Atos num total estimado em cerca de 220 folhas. Os cadernos são formados por apenas duas folhas cada um, sugerindo uma data anterior à dos códices em cadernos de até 12 folhas. A escrita é pequena e numa única coluna. As folhas consistem em duas de Mateus, seis de Marcos, sete de Lucas, duas de João e 13 de Atos, e datam do início do século III. O P46 Contém 86 folhas quase perfeitas de um códice das epístolas de Paulo que tinha, num único caderno, cerca de 104 folhas, das quais as últimas cinco eram provavelmente em branco. A ordem das epístolas é a seguinte: Romanos, Hebreus, 1 e 2 Coríntios, Efésios, Gálatas, Filipenses, Colossenses e 1 e 2 Tessalonicenses. Estão faltando as pastorais, que talvez nunca fizeram parte do códice. A importância desse manuscrito, datado do final do século II ou início do século III, é seu testemunho acerca das epístolas paulinas, incluindo Hebreus, pelo menos um século antes dos grandes manuscritos Unciais do século IV. O P47 possui dez folhas de um códice do Apocalipse (9.10-17.2), de um total original calculado em 32. Foi escrito de forma grosseira no século III e consiste no mais antigo, porém, não melhor manuscrito do Apocalipse.

b) O Papiro P52 ou Rylands 457 que se encontra na Biblioteca Rylands em Manchester. Com cerca de 6,5 x 8,5 cm de tamanho, é o texto mais antigo que se conhece do Novo Testamento. Foi descoberto por B. P. Grenfell em 1920, no deserto do Médio Egito, e tornou-se público em 1934 por C. H. Roberts. Contém parte de João 18.31 a 33 de um lado e dos versículos 37 e 38 de outro, numa forma escrita que pode ser atribuída ao início do século II (130). Apesar de pequeno, todavia, sua importância está relacionada mais com a data do que propriamente com o texto do evangelho. Ele refuta vigorosamente a ideia corrente no século XIX de que o evangelho de João não fora escrito senão nos meados do século II.

c) Papiro Bodmer integra outro grupo de manuscritos preciosos para os estudos da chamada crítica textual, os principais são os enumerados em P66, P72 e o P75, os quais foram adquiridos no Egito em 1955 por M. Martin Bodmer, e encontram-se na Biblioteca Bodmer de Literatura Mundial, na cidade de Genebra. O P66 abrange todo o evangelho de João, especialmente os capítulos 1 a 14, que ocupam 104 folhas com poucas lacunas; dos capítulos 15 a 21, originalmente em outras 46 folhas, restam apenas fragmentos. Foi escrito de maneira um tanto descuidada no final do século II ou no início do III e apresenta um texto mesclado, com várias correções. É, todavia, de grande importância tanto pela antiguidade do texto quanto por sua forma relativamente completa. O P72 um manuscrito misto que contém o mais antigo texto preservado de 1 e 2 Pedro e Judas, além dos seguintes documentos: a natividade de Maria, a correspondência apócrifa de Paulo aos coríntios, a 11a Ode de Salomão, a homília de Melito sobre a Páscoa, o fragmento de um hino, a apologia de Fíleas e os Salmos 33 e 34. Foi escrito provavelmente entre os séculos III e IV por um escriba de fala copta. O P75 provavelmente o texto mais importante do Papiro Bodmer consta de 102 folhas, de umas 144 estimadas, este papiro contém a maior parte de Lucas (3.18-22.24) e uma boa parte de João (1-15). Interessante é que João começa na mesma página em que Lucas termina, o que pressupõe um cânon dos quatro evangelhos. Escrito cuidadosamente no século III, é a mais antiga cópia de Lucas e uma das mais antigas de João.
d) Em 1964 foi descoberto o Papiro de Ketej-Jericó da época persa-helenística.
e) Códice Sinaítico ou א (álefe) ou 01 foi descoberto na metade do século XIX por L. F. Constantin von Tischendorf, grande estudioso e professor de Leipzig. Escrito em pergaminho fino de excelente qualidade, esse manuscrito contém em 347 folhas de boa parte do Antigo Testamento e todo o Novo Testamento, arranjados em cadernos de oitos folhas. Foi escrito por cerca de três escribas, provavelmente no Egito, na primeira metade do século IV, mas apresenta também o trabalho de vários corretores posteriores. A escrita é bela e sem adornos, com quatro colunas de texto por páginas. A ordem dos livros neotestamentários é a seguinte: evangelhos, epístolas paulinas, Atos, epístolas católicas e Apocalipse, após o qual há ainda a epístola de Barnabé e grande parte de o Pastor de Hermas, dois livros pós-apostólicos. É o mais antigo manuscrito completo existente, e um dos mais valiosos, pela qualidade de seu texto. Dentre as várias omissões que apresenta, destacam-se as seguintes: a doxologia da oração do Senhor (Mt 6.13); os versículos finais do evangelho de Marcos (16.9-20) e o incidente da mulher adúltera (Jo 7.53-8.11).
A história do Códice Sinaítico é dramática e merece ser repetida. Em 1844, enquanto viajava pelo Oriente Médio à procura de manuscritos, Tischendorf visitou o Mosteiro Ortodoxo de Santa Catarina, no Monte Sinai, onde, num cesto de lixo, encontrou algumas folhas da Septuaginta que estavam para ser queimadas. Reconhecendo a importância das folhas, pode guardar as 43 que encontrou. Retornando ao mosteiro em 1853, os monges mostraram-se cautelosos diante de seu excitamento ao querer procurar outras porções do mesmo manuscrito, e proibiram-no de fazê-lo. Voltando novamente em 1859, agora sob a proteção do Tçar (ou Csar) Alexandre II, patrono da Igreja Ortodoxa Grega, foi-lhe permitido levar o manuscrito ao Cairo e copiá-lo. Com muita diplomacia e persistência, Tischendorf também persuadiu os monges a enviá-lo como doação ao Tçar. Assim, o manuscrito permaneceu na então Lenigrado até o Natal de 1933, quando foi vendido pelo governo soviético por aproximadamente 500 000 dólares, ao Museu Britânico de Londres, onde se encontra atualmente.
f) Os manuscritos do Mar Morto. Considerada por muitos como a maior descoberta do século 20, os manuscritos do Mar Morto foram muito importantes para confirmar a antiguidade o texto hebraico do Antigo Testamento. Antes dele as mais antigas cópias dos textos em hebraico do Antigo Testamento eram do século nove. O manuscrito hebraico do Mar Morto é do primeiro século do cristianismo e confirmou que o texto hebraico do século nove usado para as traduções que hoje usamos são praticamente iguais e calou de vez as críticas dos mulçumanos que alegavam que as escrituras originais hebraicas eram diferentes das do século nove. 

A Bíblia e a arqueologia.
É interessante que a própria Bíblia revela que a arqueologia deveria ser usada para também testemunhar acerca de Deus e dos eventos que marcaram o povo de Deus. Em diversas passagens bíblicas fica claro que Deus sempre intencionou usar marcos geográficos para transmitir uma mensagem para as gerações futuras. Por exemplo, na travessia do rio Jordão, Deus ordenou que fossem tiradas doze pedras do leito do rio Jordão para que fosse erguido um monumento, com isso Deus queria provocar uma curiosidade com objetivos instrutivos: “Quando no futuro vossos filhos perguntarem a seus pais: Que significam essas pedras? Fareis saber a vossos filhos: Israel passou em seco este Jordão, pois o Senhor fez secar as águas do Jordão diante de vós, até que passásseis. O Senhor vosso Deus fez ao Jordão o que havia feito com o mar Vermelho, o qual secou perante nós, até que passamos. Ele fez isto para que todos os povos da terra conheçam que a mão do Senhor é forte, e para que temais ao Senhor vosso Deus todos os dias” (Js 4.21-24). Obviamente que aquele monumento serviu como testemunho visível por muitas gerações, depois com o estabelecimento da Bíblia como um registro histórico ele deixou de existir. Mas fica evidente que Deus de certa forma estava mostrando que os lugares em que Ele interviu em favor de seu povo eram importantes como testemunho para o futuro, daí a conclusão que a arqueologia tem o seu valor.








Fontes de pesquisa: livro Crítica Textual do Novo Testamento de Wilson Paroshi e internet. 

sábado, 29 de abril de 2017

as cartas pastoris em grego bizantino

1Τimóteo
1:1ΠαῦλοςπστολοςἸησοῦΧριστοῦκατἐπιταγνθεοῦσωτῆροςμνκαὶΚυριόυἸησοῦΧριστοῦτςἐλπίδοςμν
2ΤιμοθέγνησίτέκνἐνπίστειχάριςἒλεοςεἰρήνηἀπθεοῦπατρόςμνκαὶΧριστοἸησοῦτοῦκυρουἡμν
3ΚαθὼςπαρεκάλεσάσεπροσμεῖναιἐνφέσπορευόμενοςεἰςΜακεδονίανναπαραγγείλςτισὶνμἑτεροδιδασκαλεῖν
4μηδὲπροσέχεινμύθοιςκαὶγενεαλογίαιςπεράντοιςαἳτινεςζητήσειςπαρέχουσινμλλονἢοἰκονομίανθεοῦτνἐνπίστει
5τδὲτέλοςτςπαραγγελίαςἐστὶνγάπηἐκκαθαρᾶςκαρδίαςκαὶσυνειδήσεωςγαθςκαὶπίστεωςνυποκρίτου
6ντινεςστοχήσαντεςἐξετράπησανεἰςματαιολογίαν
7θέλοντεςεἶναινομοδιδάσκαλοιμνοοῦντεςμήτεἃλέγουσινμήτεπερὶτίνωνδιαβεβαιοῦνται
8Οἲδαμενδὲτικαλςνμοςἐάντιςαὐτνομίμωςχρῆται
9εἰδὼςτοῦτοὅτιδικανμοςοὐκεῖταιἀνμοιςδὲκανυποτάκτοιςσεβέσινκαμαρτωλοῖςνοσίοιςκαὶβεβήλοιςπατρολῴαιςκαὶμητρολῴαιςνδροφνοις
10πόρνοιςἀρσενοκοίταιςνδραποδισταῖςψεύσταιςἐπιόρκοιςκαεἲτιἕτεροντῇὑγιαινούσδιδασκαλίᾳἀντίκειται
11κατὰτόεὐαγγέλιοντςδόξηςτοῦμακαρουθεοἐπιστεύθηνἐγώ
12ΚαὶΧάρινἒχωτἐνδυναμώσαντίμεΧριστῷἸησοῦτκυρῳἡμντιπιστνμεἡγήσατοθέμενοςεἰςδιακονίαν
13τνπρότεροννταβλάσφημονκαὶδιώκτηνκαβριστήνλλὰλεήθηντιἀγνοῶνἐποησαἐνπιστίᾳ∙
14περεπλεόνασενδὲχάριςτοῦκυρουἡμνμετὰπίστεωςκαγάπηςτςἐνΧριστῷἸησο
15πιστςλγοςκαὶπάσηςποδοχςἄξιοςτιΧριστςἸησοῦςλθενεἰςτνκσμονμαρτωλοὺςσσαιὧνπρῶτςεἰμιἐγώ
16λλὰδιὰτοῦτοἠλεήθηνναἐνἐμοὶπρώτἐνδεξηταιἸησοῦςΧριστςτνπσανμακροθυμίανπρόςποτύπωσιντνμελλντωνπιστεύεινἐπαὐτῷεἰςζωὴναἰώνιον
17τδὲβασιλεῖτναἰώνωνφθάρτῳἀοράτμνσοφθεῷτιμκαὶδόξαεἰςτοὺςαἰῶναςτναἰώνωνμήν
18ΤαύτηντνπαραγγελίανπαρατίθεμαίσοιτέκνονΤιμθεεκατὰτὰςπροαγούσαςἐπὶσὲπροφητεαςναστρατεύἐναὐταῖςτνκαλνστρατεαν
19ἒχωνπίστινκαγαθνσυνείδησινντινεςπωσάμενοιπερὶτνπίστινἐναυάγησαν
20νἐστινμέναιοςκαλέξανδροςοὓςπαρέδωκατΣατανᾷἳναπαιδευθσινμβλασφημεῖν

2:1Παρακαλῶοὖνπρῶτονπάντωνποιεῖσθαιδεήσειςπροσευχάςἐντεύξειςεὐχαριστίαςπὲρπάντωννθρώπων
2πὲρβασιλέωνκαὶπάντωντνἐνπεροχῇὄντωνναἤρεμονκασύχιονβίονδιάγωμενἐνπάσῃεὐσεβεκαὶσεμντητι
3τοῦτογὰρκαλνκαπδεκτονἐνώπιοντοῦσωτῆροςμνθεο
4ςπάνταςνθρώπουςθέλεισωθναικαεἰςἐπίγνωσινληθεαςἐλθεῖν
5εἷςγὰρθεόςεἷςκαὶμεσίτηςθεοῦκανθρώπωννθρωποςΧριστςἸησοῦς
6δοὺςἑαυτνντίλυτρονπὲρπάντωντμαρτύριονκαιροῖςδίοις
7εἰςἐτέθηνἐγὼκῆρυξκαπστολοςλήθειανλέγωἐνΧριστῷ, οὐψεύδομαιδιδάσκαλοςἐθννἐνπίστεικαληθε
8Βούλομαιοὖνπροσεύχεσθαιτοὺςνδραςἐνπαντὶτπἐπαρονταςσίουςχεῖραςχωρὶςὀργςκαὶδιαλογισμο
9σαύτωςκαὶτὰςγυναῖκαςἐνκαταστολκοσμίμετὰαἰδοῦςκαὶσωφροσύνηςκοσμεῖνἑαυτάςμἐνπλέγμασινχρυσ,ῳ, ἢμαργαρίταιςἢἱματισμπολυτελεῖ
10λλπρέπειγυναιξὶνἐπαγγελλομέναιςθεοσέβειανδιργωνγαθν
11γυνἐνσυχίμανθανέτωἐνπάσῃὑποταγῇ∙
12γυναικὶδὲδιδάσκεινοὐκἐπιτρέπωοὐδὲαὐθεντεῖννδρόςλλεἶναιἐνσυχί
13δὰμγὰρπρῶτοςἐπλάσθηεἶταΕα
14καδὰμοὐκπατήθηἡδὲγυνὴἀπατηθεῖσαἐνπαραβάσειγέγονεν
15σωθήσεταιδὲδιὰτςτεκνογονίαςἐὰνμείνωσινἐνπίστεικαγάπκαγιασμμετὰσωφροσύνης

3:1πιστςλγοςΕἲτιςἐπισκοπςὀρέγεταικαλοῦἒργουἐπιθυμεῖ
2δεῖοὖντνἐπίσκοποννεπίληπτονεἶναιμιᾶςγυναικςνδρανηφάλεονσώφρονακσμιονφιλόξενονδιδακτικν
3μπάροινονμπλήκτηνμὴαἰσχροκερδῆ, ἀλλἐπιεικῆἄμαχονφιλάργυρον
4τοδίουοἲκουκαλςπροϊστάμενοντέκναἒχονταἐνποταγμετὰπάσηςσεμντητος
5εἰδέτιςτοδίουοἲκουπροστναιοὐκοἶδενπςἐκκλησίαςθεοῦἐπιμελήσεται
6μνεόφυτονναμτυφωθεὶςεἰςκρίμαἐμπέστοῦδιαβλου
7δεῖδὲαὐτνκαὶμαρτυρανκαλνἒχεινπτνἒξωθενναμὴεἰςνειδισμνἐμπέσκαὶπαγίδατοῦδιαβλου
8Διακνουςσαύτωςσεμνούςμδιλγουςμὴοἲνπολλπροσέχονταςμὴαἰσχροκερδεῖς
9χονταςτμυστήριοντςπίστεωςνκαθαρᾷσυνειδήσει
10καοὗτοιδδοκιμαζέσθωσανπρῶτονεἶταδιακονείτωσαννέγκλητοιὄντες
11γυναῖκαςσαύτωςσεμνάςμδιαβλουςνηφαλέουςπιστὰςνπσιν
12διάκονοιστωσανμιᾶςγυναικςνδρεςτέκνωνκαλςπροϊστάμενοικατνδίωνοἲκων
13οἱγὰρκαλςδιακονήσαντεςβαθμναυτοῖςκαλνπεριποιονταικαὶπολλνπαρρησίαννπίστειτνΧριστῷἸησο
14Τατάσοιγράφωλπίζωνλθεῖνπρόςστάχιον
15ὰνδβραδύνωἳναεἰδςπςδεῖνοἲκθεοναστρέφεσθαιἣτιςστνκκλησίαθεοζντοςστλοςκαὶἑδραωματςληθεας
16καμολογουμένωςμέγαστνττςεὐσεβεαςμυστήριονΘεόςφανερθηνσαρκίδικαιθηνπνεύματιὤφθηἀγγέλοιςκηρύχθηνθνεσινἐπιστεύθηνκσμῳἀνελήφθηνδόξῃ

4:1Τδὲπνεμαῥητςλέγειὅτινστέροιςκαιροῖςποστήσονταίτινεςτςπίστεωςπροσέχοντεςπνεύμασινπλάνοιςκαδιδασκαλίαιςδαιμονίων
2νποκρίσειψευδολγωνκεκαυτηριασμένωντνδίανσυνείδησιν
3κωλυόντωνγαμεῖνπέχεσθαιβρωμάτωνἃὁθεόςκτισενεἰςμετάληψινμετὰεὐχαριστίαςτοῖςπιστοῖςκαὶἐπεγνωκσιντνλήθειαν
4τιπνκτίσμαθεοῦκαλνκαοὐδὲνπβλητονμετὰεὐχαριστίαςλαμβανμενον
5γιάζεταιγὰρδιὰλγουθεοῦκαὶἐντεύξεως
6ΤαῦταὑποτιθέμενοςτοῖςδελφοῖςκαλςἒσδιάκονοςἸησοῦΧριστοῦἐντρεφμενοςτοῖςλγοιςτςπίστεωςκαὶτςκαλςδιδασκαλίαςπαρηκολούθηκας
7τοὺςδὲβεβήλουςκαὶγραώδειςμύθουςπαραιτοῦγύμναζεδὲσεαυτνπρόςεὐσέβειαν
8γὰρσωματικγυμνασίαπρόςλίγονἐστὶνφέλιμοςδὲεὐσέβειαπρόςπάνταὠφέλιμςἐστινἐπαγγελίανἒχουσαζωῆςτςνῦνκαὶτςμελλούσης
9πιστςλγοςκαὶπάσηςποδοχςἄξιος
10εἰςτοῦτογὰρκαὶκοπιῶμενκανειδιζμεθα, ὅτιἠλπίκαμενἐπὶθεῷζντιὅςἐστινσωτὴρπάντωννθρώπωνμάλισταπιστν
11Παράγγελλεταῦτακαὶδίδασκε
12μηδείςσουτςνεότητοςκαταφρονείτωἀλλὰτύποςγίνουτνπιστνἐνλγἐνναστροφἐνγάπἐνπνεύματι, ἐνπίστειἐνγνε
13ωςρχομαιπρόσεχετῇἀναγνώσειτπαρακλήσειτδιδασκαλί
14μὴἀμέλειτονσοὶχαρίσματοςδθησοιδιπροφητεαςμετὰἐπιθέσεωςτνχειρῶντοπρεσβυτερου
15ταῦταμελέταἐντούτοιςσθιἳνασουἡπροκοπφανερἐνπσιν
16ἒπεχεσεαυτκαὶτδιδασκαλίἐπίμενεαὐτοῖςτοῦτογὰρποιῶνκαὶσεαυτνσώσειςκαὶτοὺςκούοντάςσου

5:1Πρεσβυτέρῳμἐπιπλήξῃςλλὰπαρακάλειὡςπατέρανεωτέρουςςδελφούς
2πρεσβυτέραςςμητέραςνεωτέραςςδελφὰςἐνπάσῃἁγνε
3Χήραςτίματὰςντωςχήρας
4εἰδέτιςχήρατέκναἢἒκγοναἒχειμανθανέτωσανπρῶτοντνδιονοἶκονεὐσεβεῖνκαμοιβὰςποδιδναιτοῖςπρογνοιςτοῦτογάρἐστινπδεκτονἐνώπιοντοῦθεο
5δὲντωςχήρακαὶμεμονωμένηἤλπικενἐπὶτνθεόνκαὶπροσμένειταῖςδεήσεσινκαὶταῖςπροσευχαῖςνυκτςκαμέρας
6δὲσπαταλσαζσατέθνηκεν
7καὶταῦταπαράγγελλεἳναἀνεπίληπτοιὦσιν
8εἰδέτιςτνδίωνκαὶμάλιστατνοἰκεωνοὐπρονοεῖτνπίστινἤρνηταικαὶἒστινπίστουχερων
9Χήρακαταλεγέσθωμἒλαττονἐτνἑξήκονταγεγονυῖαἑνςνδρόςγυνή
10ἐνἒργοιςκαλοῖςμαρτυρουμένηεἰἐτεκνοτρόφησενεἰξενοδχησενεἰἁγίωνπδαςἒνιψενεἰθλιβομένοιςἐπήρκεσενεἰπαντὶἒργῳἀγαθἐπηκολούθησεν
11νεωτέραςδὲχήραςπαραιτο∙ὅτανγὰρκαταστρηνιάσωσιντοῦΧριστοῦγαμεῖνθέλουσιν
12ἒχουσαικρίμαὅτιτνπρώτηνπίστινθέτησαν
13μαδὲκαἀργαὶμανθάνουσινπεριερχμεναιτὰςοἰκίαςοὐμνονδὲἀργαλλὰκαὶφλύαροικαὶπερεργοιλαλοῦσαιτὰμδέοντα
14βούλομαιοὖννεωτέραςγαμεῖντεκνογονεῖνοἰκοδεσποτεῖνμηδεμίανφορμνδιδναιτῷἀντικειμένλοιδοραςχάριν
15δηγάρτινεςἐξετράπησανπίσωτοῦΣαταν
16εἲτιςπιστςπιστἒχειχήραςἐπαρκείτωαὐταῖςκαὶμβαρείσθωἢἐκκλησίαἳναταῖςντωςχήραιςἐπαρκέσ
17Οἱκαλςπροεσττεςπρεσβύτεροιδιπλςτιμςἀξιούσθωσανμάλισταοἱκοπιῶντεςἐνλγκαὶδιδασκαλί
18λέγειγὰρἡγραφήΒοῦνλοῶνταοὐφιμώσειςκαἌξιοςργάτηςτοῦμισθοαὐτο
19κατὰπρεσβυτέρουκατηγορανμπαραδέχουἐκτςεἰμἐπὶδύοἢτριῶνμαρτύρων
20τοὺςμαρτάνονταςἐνώπιονπάντωνἒλεγχεἳνακαοἱλοιποὶφβονἒχωσιν
21ΔιαμαρτύρομαιἐνώπιοντοῦθεοῦκαὶΚυρουἸησοῦΧριστοῦκαὶτνἐκλεκτνγγέλωνναταῦταφυλάξῃςχωρὶςπροκρίματοςμηδὲνποιῶνκατὰπρόσκλησιν
22Χεῖραςταχέωςμηδενὶἐπιτίθειμηδὲκοινώνειἁμαρτίαιςλλοτραιςσεαυτνγνντήρει
23Μηκέτιὑδροπτειἀλλ᾽οἲνῳὀλίγχρῶδιὰτνστμαχονσουκαὶτὰςπυκνάςσοσθενεας
24Τινννθρώπωναἱἁμαρτίαιπρόδηλοεἰσινπροάγουσαιεἰςκρίσιντισὶνδὲκαὶἐπακολουθοῦσιν
25σαύτωςκαὶτὰκαλὰἒργαπρόδηλαἐστίνκαὶτὰλλωςἒχοντακρυβναιοὐδύνανται

6:1σοιεἰσὶνπζυγνδοῦλοιτοὺςδίουςδεσπταςπάσηςτιμςἀξουςγείσθωσανναμτόὄνοματοῦθεοῦκαδιδασκαλίαβλασφημται
2οἱδὲπιστοὺςἒχοντεςδεσπταςμκαταφρονείτωσαντιἀδελφοεἰσινλλὰμλλονδουλευέτωσαντιπιστοεἰσινκαγαπητοοἱτςεὐεργεσίαςντιλαμβανμενοιΤαῦταδίδασκεκαὶπαρακάλει
3εἲτιςἑτεροδιδασκαλεῖκαὶμπροσέρχεταιὑγιαίνουσινλγοιςτοῖςτοῦκυρουἡμνἸησοῦΧριστοῦκαὶτκατεὐσέβειανδιδασκαλί
4τετύφωταιμηδὲνἐπιστάμενοςλλὰνοσνπερὶζητήσειςκαὶλογομαχίαςἐξὧνγίνεταιφθνοςἒριςβλασφημίαιὑπνοιαιπονηρα
5διαπαρατριβαὶδιεφθαρμένωννθρώπωντννοῦνκαπεστερημένωντςληθεαςνομιζντωνπορισμνεἶναιτνεὐσέβειανφίστασοἀπτντοιούτων.
6ἒστινδὲπορισμςμέγαςἡεὐσέβειαμετὰαὐταρκεας
7οὐδὲνγὰρεἰσηνέγκαμενεἰςτνκσμονδλοντιοὐδὲἐξενεγκεῖντιδυνάμεθα∙
8ἒχοντεςδὲδιατροφὰςκαὶσκεπάσματατούτοιςἀρκεσθησμεθα
9οἱδὲβουλμενοιπλουτεῖνἐμπίπτουσινεἰςπειρασμνκαὶπαγίδακαὶἐπιθυμίαςπολλὰςνοήτουςκαὶβλαβεράςαἳτινεςβυθίζουσιντοὺςνθρώπουςεἰςλεθρονκαπώλειαν
10ίζαγὰρπάντωντνκακνἐστινφιλαργυραἡςτινεςὀρεγμενοιἀπεπλανήθησανπτςπίστεωςκαὶἑαυτοὺςπεριέπειρανδύναιςπολλαῖς
11Σὺδέὦἄνθρωπετοῦθεοῦταῦταφεῦγε∙δίωκεδὲδικαιοσύνηνεὐσέβειανπίστινγάπηνπομονήνπρᾳότητα
12γωνίζουτνκαλνγνατςπίστεωςἐπιλαβοῦτςαἰωνίουζωῆςεἰςνἐκλήθηςκαμολγησαςτνκαλνμολογίανἐνώπιονπολλνμαρτύρων
13παραγγέλλωσοιἐνώπιοντοῦθεοῦτοῦζωοποιοῦντοςτὰπάντακαὶΧριστοἸησοῦτοῦμαρτυρήσαντοςἐπὶΠοντίουΠιλάτουτνκαλνμολογίαν
14τηρῆσαίσετνἐντολνσπιλοννεπίληπτονμέχριτςἐπιφανεαςτοῦκυρουἡμνἸησοῦΧριστο
15νκαιροῖςδίοιςδεξειὁμακάριοςκαὶμνοςδυνάστηςβασιλεὺςτνβασιλευόντωνκαὶκύριοςτνκυριευόντων
16μνοςἒχωνθανασίανφςοἰκνπρόσιτοννεἶδενοὐδεὶςνθρώπωνοὐδὲδεῖνδύναται∙ᾧτιμκαὶκράτοςαἰώνιονμήν
17Τοῖςπλουσίοιςἐντνῦναἰῶνιπαράγγελλεμὴὑψηλοφρονεῖνμηδὲλπικέναιἐπὶπλούτουἀδηλτητιἀλλἐντθεῷτζντι, τπαρέχοντιἡμνπάνταπλουσίωςεἰςπλαυσιν
18γαθοεργεῖνπλουτεῖνἐνἒργοιςκαλοῖςεὐμεταδτουςεἶναικοινωνικούς
19ποθησαυρίζονταςἑαυτοῖςθεμέλιονκαλνεἰςτμέλλονναἐπιλάβωνταιτςαἰωνιόυζωῆς
20Τιμθεετνπαραθήκηνφύλαξονἐκτρεπμενοςτὰςβεβήλουςκενοφωνίαςκαντιθέσειςτςψευδωνύμουγνώσεως
21ντινεςἐπαγγελλμενοιπερὶτνπίστινστχησανχάριςμετὰσο.ἀμήν

2Τimóteo
1:1ΠαῦλοςπστολοςἸησοῦΧριστοῦδιὰθελήματοςθεοῦκατἐπαγγελίανζωῆςτςἐνΧριστῷἸησο
2ΤιμοθέῳἀγαπηττέκνχάριςἒλεοςεἰρήνηἀπθεοῦπατρόςκαὶΧριστοἸησοῦτοῦκυρουἡμν
3Χάρινἒχωτθεῷᾧλατρεύωἀππρογνωνἐνκαθαρᾷσυνειδήσειὡςδιάλειπτονἒχωτνπερὶσοῦμνεανἐνταῖςδεήσεσίνμουνυκτςκαμέρας
4ἐπιποθνσεἰδεῖνμεμνημένοςσουτνδακρύωνναχαρᾶςπληρωθ
5πμνησινλαμβάνωντςἐνσονυποκρίτουπίστεωςτιςἐνῴκησενπρῶτονἐντμάμμσουΛωΐδικαὶτμητρίσουΕὐνίκπέπεισμαιδὲτικαὶἐνσο
6διἣναἰτίανναμιμνσκωσεἀναζωπυρεῖντχάρισματοῦθεοἐστινἐνσοὶδιὰτςἐπιθέσεωςτνχειρῶνμου
7οὐγὰρἒδωκενμνθεόςπνεῦμαδειλίαςλλὰδυνάμεωςκαγάπηςκαὶσωφρονισμο
8μὴοὖνἐπαισχυνθςτμαρτύριοντοῦκυρουἡμνμηδὲἐμὲτνδέσμιοναὐτολλὰσυγκακοπάθησοντῷεὐαγγελίκατὰδύναμινθεο
9τοῦσώσαντοςμςκαὶκαλέσαντοςκλήσειἁγίᾳοὐκατὰτὰἒργαἡμνλλὰκατ᾽ἰδίανπρόθεσινκαὶχάριντνδοθεῖσανμνἐνΧριστῷἸησοῦπρόχρόνωναἰωνίων
10φανερωθεῖσανδὲνῦνδιὰτςἐπιφανεαςτοῦσωτῆροςμνἸησοῦΧριστοῦκαταργήσαντοςμὲντνθάνατονφωτίσαντοςδὲζωὴνκαφθαρσίανδιὰτοεὐαγγελίου
11εἰςἐτέθηνἐγὼκῆρυξκαπστολοςκαὶδιδάσκαλοςἐθνν.
12διἣναἰτίανκαὶταῦταπάσχω∙ἀλλοὐκἐπαισχύνομαιοἶδαγὰρᾧπεπίστευκακαὶπέπεισμαιὅτιδυνατςἐστιντνπαραθήκηνμουφυλάξαιεἰςἐκείνηντνμέραν
13ποτύπωσινἒχεὑγιαινντωνλγωννπαρἐμοκουσαςἐνπίστεικαγάπτἐνΧριστῷἸησο
14τνκαλνπαραθήκηνφύλαξονδιὰπνεύματοςγίουτοῦἐνοικοῦντοςἐνμν
15ΟἶδαςτοῦτοὅτιἀπεστράφησάνμεπάντεςοἱἐντῇἈσίᾳὧνἐστινΦύγελοςκαἙρμογένης
16δῴηἒλεοςκύριοςτῷ᾽Ονησιφόρουοἲκῳὅτιπολλάκιςμεἀνέψυξενκαὶτνλυσίνμουοὐκἐπαισχύνθη
17λλὰγενμενοςἐνώμσπουδαιότερονἐζήτησένμεκαεὗρεν
18δῴηαὐτῷὁκύριοςεὑρεῖνἒλεοςπαρὰκυρουἐνἐκείντῇἡμέρᾳκασαἐνφέσδιηκνησενβέλτιονσὺγινώσκεις

2:1ΣὺοὖντέκνονμουἐνδυναμοῦἐντχάριτιτἐνΧριστῷἸησο
2καἃἤκουσαςπαρἐμοῦδιὰπολλνμαρτύρωνταῦταπαράθουπιστοῖςνθρώποιςοἳτινεςκανοὶἒσονταικαὶἑτέρουςδιδάξαι
3σὺοὖνκακοπάθησον, ὡςκαλςστρατιώτηςἸησοῦΧριστο
4οὐδεὶςστρατευόμενοςἐμπλέκεταιταῖςτοῦβίουπραγματεαιςνατστρατολογήσαντιἀρέσ
5ἐὰνδὲκαθλτιςοὐστεφανοῦταιἐὰνμνομίμωςθλήσ
6τνκοπιῶνταγεωργνδεῖπρῶτοντνκαρπνμεταλαμβάνειν
7νόειαλέγω∙δῴηγάρσοιὃκύριοςσύνεσινἐνπᾶσιν
8ΜνημόνευεἸησοῦνΧριστόνἐγηγερμένονἐκνεκρῶνἐκσπέρματοςΔαυίδκατὰτόεὐαγγέλιόνμου
9ἐνᾧκακοπαθῶμχριδεσμῶνὡςκακοῦργοςἀλλ᾽ὁλόγοςτοῦθεοῦοὐδδεται∙
10διτοῦτοπάνταὑπομνωδιτοὺςἐκλεκτούςἳνακαὶαὐτοὶσωτηρίαςτύχωσιντῆςἐνΧριστῷἸησοῦμετδόξηςαἰωνίου
11πιστόςὁλόγος∙εἰγρσυναπεθάνομενκασυζήσομεν∙
12εἰὑπομνομενκασυμβασιλεύσομεν∙εἰἀρνούμεθα, κἀκεῖνοςἀρνήσεταιἡμᾶς∙
13εἰἀπιστομενκεῖνοςπιστόςμνειἀρνήσασθαιαυτόνοὐδύναται
14ΤαταὑπομίμνῃσκεδιαμαρτυρόμενοςνώπιοντοΚυρίομὴλογομαχεῖνεἰςοὐδνχρήσιμονἐπὶκαταστροφῇτῶνἀκουόντων
15σπούδασονσεαυτόνδόκιμονπαραστῆσαιτῷθεῷργάτηνἀνεπαίσχυντονὀρθοτομοντατόνλόγοντῆςἀληθείας
16τςδβεβήλουςκενοφωνίαςπεριΐστασο∙ἐπὶπλεῖονγρπροκόψουσινἀσεβείας
17καὁλόγοςαὐτῶνὡςγάγγραινανομὴνξειὧνστινὙμναιοςκαΦίλητος
18οἳτινεςπερτὴνἀλήθειανἠστόχησανλγοντεςτὴνἀνάστασινἤδηγεγονναικαἀνατρέπουσιντήντινωνπίστιν
19ὁμντοιστερεόςθεμλιοςτοθεοῦἕστηκενχωντὴνσφραγῖδαταύτην∙ἜγνωκύριοςτοςὄνταςαὐτοκαίἈποστήτωἀπόἀδικίαςπᾶςὁὀνομάζωντόὄνομακυρίου
20Ἐνμεγάλῃδοἰκίᾳοὐκστινμόνονσκεύηχρυσᾶκαἀργυρᾶἀλλκαξύλινακαὀστράκινακαἃμνεἰςτιμὴνἃδεἰςἀτιμίαν∙
21ἐὰνοὖντιςκκαθάρῃαυτόνἀπότούτωνσταισκεοςεἰςτιμήνἡγιασμνονκαεὔχρηστοντῷδεσπότῃεἰςπᾶνργονἀγαθόνἡτοιμασμνον
22τςδνεωτερικςἐπιθυμίαςφεγεδίωκεδδικαιοσύνηνπίστινἀγάπηνεἰρήνηνμεττῶνἐπικαλουμνωντόνκύριονκκαθαρᾶςκαρδίας
23τςδμωρςκαπαιδεύτουςζητήσειςπαραιτοεἰδςὅτιγεννῶσινμάχας∙
24δολονδκυρίουοὐδεῖμάχεσθαιἀλλ᾽ἤπιονεἶναιπρόςπάνταςδιδακτικόνἀνεξίκακον
25νπρᾶότητιπαιδεύοντατοςἀντιδιατιθεμνουςμήποτεδῷαὐτοῖςὁθεόςμετάνοιανεἰςἐπίγνωσινἀληθείας
26καἀνανήψωσινκτῆςτοδιαβόλουπαγίδοςζωγρημνοιὑπαὐτοεἰςτόκείνουθλημα

3:1Τοτοδγίνωσκεὅτινσχάταιςἡμραιςνστήσονταικαιροχαλεποί∙
2σονταιγροἱἄνθρωποιφίλαυτοιφιλάργυροιἀλαζόνεςὑπερήφανοιβλάσφημοιγονεσινἀπειθεῖςἀχάριστοιἀνόσιοι
3ἄστοργοιἄσπονδοιδιάβολοιἀκρατεῖςἀνήμεροιἀφιλάγαθοι
4προδόταιπροπετεῖςτετυφωμνοιφιλήδονοιμᾶλλονἢφιλόθεοι
5χοντεςμόρφωσινεὐσεβείαςτὴνδὲδύναμιναὐτῆςἠρνημνοι∙κατούτουςἀποτρέπου
6κτούτωνγάρεἰσινοἱνδύνοντεςεἰςτςοἰκίαςκααἰχμαλωτεύοντεςγυναικάριασεσωρευμναἁμαρτίαιςἀγόμεναἐπιθυμίαιςποικίλαις
7πάντοτεμανθάνοντακαμηδέποτεεἰςἐπγνωσινἀληθείαςλθεῖνδυνάμενα
8ὃντρόπονδὲάννηςκαἸαμβρῆςἀντστησανΜωϋσεῖοτωςκαοὗτοιἀνθίστανταιτῇἀληθείᾳἄνθρωποικατεφθαρμνοιτόννονἀδόκιμοιπερτὴνπίστιν∙
9ἀλλοὐπροκόψουσινἐπὶπλεῖον∙ἡγὰρἄνοιααὐτῶνκδηλοςσταιπᾶσινὡςκακείνωνἐγένετο
10Σὺδὲπαρηκολούθηκάςμουτῇδιδασκαλίᾳτῇἀγωγῇτῇπροθσειτῇπίστειτῇμακροθυμίᾳτῇἀγάπῃτῇὑπομονῇ
11τοῖςδιωγμοῖςτοῖςπαθήμασινοἷάμοιἐγένετονἈντιοχείᾳνἸκονίῳνΛύστροιςοἳουςδιωγμοςὑπήνεγκακαὶἐκπάντωνμερρύσατοὁκύριος
12καὶπάντεςδὲοἱθλοντεςεὐσεβῶςζῆννΧριστῷἸησοῦδιωχθήσονται
13πονηροὶδὲἄνθρωποικαὶγόητεςπροκόψουσινἐπὶτόχεῖρονπλανῶντεςκαὶπλανμενοι
14σὺδὲμνενοἷςμαθεςκαὶἐπιστθηςεἰδὼςπαρτίνοςμαθες
15καὅτιἀπβρφουςτἱερὰγράμματαοἶδαςτὰδυνάμενάσεσοφίσαιεἰςσωτηρίανδιὰπίστεωςτῆςνΧριστῷἸησο
16πᾶσαγραφὴθεόπνευστοςκαὠφλιμοςπρόςδιδασκαλίανπρόςλεγχον, πρόςἐπανόρθωσινπρόςπαιδείαντὴννδικαιοσύνῃ
17ἳναἄρτιοςᾖὁτοθεοἄνθρωποςπρόςπᾶνργονἀγαθόνξηρτισμνος

4:1ΔιαμαρτύρομαιοὖνἐγὼἐνώπιοντοθεοκατοκυρίουἸησοΧριστοτομλλοντοςκρίνεινζῶνταςκανεκρούςκαττὴνἐπιφάνειαναὐτοκατὴνβασιλείαναὐτο
2κήρυξοντόνλόγονἐπίστηθιεὐκαίρωςἀκαίρωςλεγξονἐπιτίμησονπαρακάλεσοννπάσῃμακροθυμίᾳκαὶδιδαχῇ
3σταιγὰρκαιρόςὅτετῆςὑγιαινούσηςδιδασκαλίαςοὐκἀνξονταιἀλλκαττςἐπιθυμίαςτςἰδίαςαυτοῖςἐπισωρεύσουσινδιδασκάλουςκνηθόμενοιτὴνἀκοήν
4καπόμντῆςἀληθείαςτὴνἀκοὴνἀποστρψουσινἐπὶδὲτοςμύθουςκτραπήσονται
5σὺδὲνῆφενπᾶσινκακοπάθησονργονποίησονεὐαγγελιστοτὴνδιακονίανσουπληροφόρησον
6γὼγὰρἤδησπένδομαικαὁκαιρόςτῆςμῆςἀναλύσεςφστηκεν
7τόνἀγῶνατόνκαλόνἠγώνισμαιτόνδρόμοντετλεκατὴνπίστιντετήρηκα∙
8λοιπόνἀπόκειταίμοιὁτῆςδικαιοσύνηςστφανοςὃνἀποδώσειμοιὁκύριοςνκείνῃτῇἡμρᾳὁδίκαιοςκριτήςοὐμόνονδὲἐμοἀλλκαὶπάσιντοῖςἠγαπηκόσιντὴνἐπιφάνειαναὐτο
9Σπούδασονλθεῖνπρόςμεταχέως
10ΔημᾶςγάρμεγκατέλιπενἀγαπήσαςτόννναἰῶνακαὶἐπορεύθηεἰςΘεσσαλονίκηνΚρήσκηςεἰςΓαλατίανΤτοςεἰςΔαλματίαν∙
11ΛουκςστινμόνοςμετμοΜᾶρκονἀναλαβνἄγεμετὰσεαυτοἒστινγάρμοιεὔχρηστοςεἰςδιακονίαν
12Τυχικόνδὲπέστειλαεἰςφεσον
13τόνφελόνηνὃνἀπέλιποννΤρῳάδιπαρὰΚάρπρχόμενοςφέρεκατὰβιβλίαμάλιστατὰςμεμβράνας
14λέξανδροςχαλκεςπολλάμοικακὰνεδείξατο∙ἀποδηαὐτῷὁκύριοςκατὰτὰἒργααὐτο
15ὃνκαὶσὺφυλάσσουλίανγὰρἀνθέστηκεντοῖςἡμετέροιςλγοις
16Ἐντπρώτῃμουἀπολογίᾳοὐδείςμοισυμπαρεγένετο, ἀλλὰπάντεςμεἐγκατέλιπον∙μὴαὐτοῖςλογισθείη∙
17δὲκύριόςμοιπαρέστηκαὶἐνεδυνάμωσένμεἳναδιμοῦτκήρυγμαπληροφορηθκακούσπάντατὰἒθνηκαὶἐρρύσθηνἐκστόματοςλέοντος
18καύσεταίμεὁκύριοςππαντςἒργουπονηροῦκαὶσώσειεἰςτὴνβασιλείαναὐτοῦτὴνἐπουράνιον∙ᾧἡδόξαεἰςτοὺςαἰῶναςτῶναἰνωνἀμήν
19σπασαιΠρίσκανκακύλανκαὶτόν᾽Ονησιφόρουοἶκον
20ἜραστοςἒμεινεννΚορίνθΤρόφιμονδὲπέλιποννΜιλήτῳἀσθενοντα
21ΣπούδασονπρόχειμῶνοςἐλθεῖνἈσπάζεταίσεΕὔβουλοςκαὶΠούδηςκαὶΛίνοςκαὶΚλαυδίακαοἱἀδελφοὶπάντες
22κύριοςἸησοῦςΧριστςμετὰτοῦπνεύματςσουἡχάριςμεθὑμῶνἀμήν.


Τito
1:1ΠαῦλοςδοῦλοςθεοπστολοςδὲἸησοῦΧριστοῦκατὰπστινἐκλεκτῶνθεοῦκαὶἐπγνωσινἀληθείαςτςκατεὐσέβειαν
2ἐπἐλπδιζωῆςαἰωνίουἣνἐπηγγείλατοὁἀψευδςθεόςπρόχρόνωναἰωνίων
3ἐφανρωσενδὲκαιροῖςδίοιςτόνλγοναὐτοῦἐνκηρύγματιὃἐπιστεύθηνἐγὼκατἐπιταγὴντοῦσωτῆροςἡμῶνθεο
4Ττγνησίῳτέκνῳκατὰκοινὴνπστινχάριςἒλεος, εἰρήνηἀπθεοῦπατρόςκαὶΚυρίουἸησοῦΧριστοῦτοῦσωτῆροςἡμῶν
5ΤούτουχάρινκατέλιπόνσενΚρήτῃἳνατὰλείπονταἐπιδιορθώσκαὶκαταστήσςκατὰπλινπρεσβυτέρουςςἐγώσοιδιεταξάμην
6εἲτςἐστινἀνέγκλητοςμιᾶςγυναικςἀνήρτέκναἒχωνπιστάμὴνκατηγορίᾳἀσωτίαςἢἀνυπτακτα
7δεῖγὰρτόνἐπσκοπονἀνέγκλητονεἶναιὡςθεοοἰκονόμονμὴαὐθάδημὴὀργλονμὴπάροινονμὴπλήκτηνμὴαἰσχροκερδ
8ἀλλὰφιλόξενονφιλάγαθονσώφροναδίκαιονὅσιονἐγκρατῆ
9ἀντεχόμενοντοῦκατὰτὴνδιδαχὴνπιστοῦλόγουἳναδυνατόςᾖκαὶπαρακαλεῖνἐντῇδιδασκαλίᾳτῇὑγιαινούσῃκαὶτοὺςἀντιλέγονταςἐλέγχειν
10Εἰσὶνγὰρπολλοὶκαὶἀνυπότακτοιματαιολόγοικαὶφρεναπάταιμάλισταοἱἐκπεριτομῆς
11οὓςδεῖἐπιστομίζεινοἳτινεςὅλουςοἲκουςἀνατρέπουσινδιδάσκοντεςἃμὴδεῖαἰσχροῦκέρδουςχάριν
12εἶπέντιςἐξαὐτῶνἲδιοςαὐτῶνπροφήτηςΚρῆτεςἀεὶψεῦσταικακὰθηρίαγαστέρεςἀργαί
13ἡμαρτυρίααὓτηἐστὶνἀληθήςδιἣναἰτίανἒλεγχεαὐτοὺςἀποτόμωςἳναὑγιαίνωσινἐντῇπίστει
14μὴπροσέχοντεςἸουδαϊκοῖςμύθοιςκαὶἐντολαῖςἀνθρώπωνἀποστρεφομένωντὴνἀλήθειαν
15πάνταμὲνκαθαρὰτοῖςκαθαροῖς∙τοῖςδὲμεμιασμένοιςκαὶἀπίστοιςοὐδὲνκαθαρόνἀλλὰμεμίανταιαὐτῶνκαὶὁνοῦςκαὶἡσυνείδησις
16θεόνὁμολογοῦσινεἰδέναιτοῖςδὲἒργοιςἀρνοῦνταιβδελυκτοὶὄντεςκαὶἀπειθεῖςκαὶπρόςπᾶνἒργονἀγαθόνἀδόκιμοι

2:1Σὺδὲλάλειἃπρέπειτῇὑγιαινούσῃδιδασκαλίᾳ
2πρεσβύταςνηφαλέουςεἶναισεμνούςσώφροναςὑγιαίνονταςτῇπίστειτῇἀγάπῃτῇὑπομονῇ∙
3πρεσβύτιδαςὡσαύτωςἐνκαταστήματιἱεροπρεπεῖςμὴδιαβόλουςμὴοἲνῳπολλῷδεδουλωμέναςκαλοδιδασκάλους
4ἳνασωφρονίζωσιντςναςφιλάνδρουςεἶναιφιλοτκνους
5σφροναςἁγνάςοἰκουρούςἀγαθάςὑποτασσομναςτοῖςἰδίοιςἀνδράσινἳναμὴὁλόγοςτοθεοῦβλασφημῆται
6τοςνεωτρουςὡσαύτωςπαρακάλεισωφρονεῖν
7περὶπάντασεαυτόνπαρεχόμενοςτύπονκαλῶνργωνντῇδιδασκαλίᾳἀδιἀφθορίαν, σεμνότηταἀφθαρσιαν,
8λόγονὑγιῆἀκατάγνωστονἳναὁξναντίαςντραπῇμηδὲνχωνπερἡμῶνλέγεινφαλον
9δούλουςἰδίοιςδεσπόταιςὑποτάσσεσθαινπᾶσινεὐαρστουςεἶναιμὴἀντιλέγοντας
10μὴνοσφιζομνουςἀλλὰπίστινπᾶσαννδεικνυμνουςἀγαθήνἳνατὴνδιδασκαλίαντοσωτῆροςἡμῶνθεοκοσμῶσιννπᾶσιν
11πεφάνηγὰρἡχάριςτοθεοἡσωτήριοςπᾶσινἀνθρώποις
12παιδεύουσαἡμᾶςἳναἀρνησάμενοιτὴνἀσέβειανκατςκοσμικςἐπιθυμίαςσωφρόνωςκαὶδικαίωςκαεὐσεβῶςζήσωμενντῷνναἰῶνι
13προσδεχόμενοιτὴνμακαρίανλπδακαὶἐπιφάνειαντῆςδόξηςτομεγάλουθεοκασωτῆροςἡμῶνἸησοΧριστο
14ὃςἒδωκεναυτόνὑπὲρἡμῶνἳναλυτρσηταιἡμᾶςἀππάσηςἀνομίαςκακαθαρίσῃαυτῷλαόνπεριούσιονζηλωτὴνκαλῶνργων
15Ταταλάλεικαὶπαρακάλεικαὶἒλεγχεμετὰπάσηςἐπιταγῆς∙μηδείςσουπεριφρονείτω

3:1πομίμνῃσκεαὐτοςἀρχαῖςκαὶἐξουσίαιςὑποτάσσεσθαιπειθαρχεῖνπρόςπᾶνργονἀγαθόντοίμουςεἶναι
2μηδέναβλασφημεῖνἀμάχουςεἶναιἐπιεικεῖςπᾶσαννδεικνυμνουςπρᾳότηταπρόςπάνταςἀνθρώπους
3Ἦμενγάρποτεκαἡμεῖςἀνόητοιἀπειθεῖςπλανμενοιδουλεύοντεςἐπιθυμίαιςκαδοναῖςποικίλαιςνκακίᾳκαφθόνῳδιάγοντεςστυγητοίμισοντεςἀλλήλους
4τεδὲχρησττηςκαφιλανθρωπίαἐπεφάνητοῦσωτῆροςἡμῶνθεο
5οὐκἐξργωντῶννδικαιοσύνῃὧνἐποιήσαμενἡμεῖςλλὰκατὰτόναὐτοῦἒλεονἒσωσενἡμᾶςδιὰλουτροῦπαλιγγενεσίαςκαἀνακαινώσεωςπνεύματοςγίου
6οὗξέχεενἐφἡμᾶςπλουσίωςδιἸησοῦΧριστοῦτοῦσωτῆροςἡμῶν
7ἳναδικαιωθέντεςτἐκείνουχάριτικληρονόμοιγενμεθακατἐλπδαζωῆςαἰωνίου
8Πιστςλγοςκαὶπερὶτούτωνβούλομαίσεδιαβεβαιοῦσθαιἳναφροντζωσινκαλῶνργωνπροΐστασθαιοἱπεπιστευκτεςθεῷ∙ταῦτάἐστιντὰκαλὰκαφέλιματοῖςἀνθρώποις
9μωρὰςδὲζητήσειςκαὶγενεαλογίαςκαὶἒρειςκαμάχαςνομικὰςπεριΐστασο∙εἰσὶνγὰρἀνωφελεῖςκαμάταιοι
10αἱρετικόνἄνθρωπονμετμίανκαὶδευτέραννουθεσίανπαραιτο
11εἰδςτιξστραπταιὁτοιοτοςκαἁμαρτάνειὤναὐτοκατάκριτος
12τανπμψωἈρτεμᾶνπρόςσΤυχικόνσπούδασονλθεῖνπρόςμεεἰςΝικπολινκεῖγρκκρικαπαραχειμάσαι
13Ζηνᾶντόννομικόνκαπολλσπουδαίωςπρόπεμψονἳναμηδναὐτοῖςλείπ
14μανθαντωσανδκαοἱἡμτεροικαλῶνργωνπροΐστασθαιεἰςτςἀναγκαίαςχρείαςἳναμὴὦσινἄκαρποι

15σπάζονταίσεοἱμετμοπάντεςσπασαιτοςφιλονταςἡμᾶςνπστειἡχάριςμετπάντωνὑμῶνἀμήν.